Gülmeli letifeler

Gülmeli letifeler burada.

— Bu tarakanlar lap bizi bezdiriblər. Haranı açırsan içindən tarakan çıxır.
— Sən tarakanlar üçün olan təbaşirdən al.
— Köməyi olar?
— Əlbəttə, bax mən almışam, mənim tarakanlarım oturublar bir küncdə, sakitcə rəsm çəkirlər.

***

Qapıçı qadın məktəbə hər gün hamıdan əvvəl gələn oğlanın adını öyrənmək istəyir. Oğlan fəxrlə:

-Adım babamın adı kimidir.

— Babanın adı nədir?

-O da mənim kimi. Hər ikimizin adımız eynidir.

-Bəs səni nejə çağırırlar?

-Məni heç vaxt çağırmırlar. Özüm hamıdan əvvəl gəlirəm!».

***

— Ata sabah məktəbdə kiçicik bir valideyn iclası var. Vaxtın olar ora getməyə?
— Vaxt tapmağına taparam, amma başa düşə bilmirəm ki, kiçicik valideyn iclası nəyə deyirlər?
— Kiçicik valideyn iclası ona deyirlər ki, orda sən, mən, və sinif rəhbərimiz olur.

***

Bağçadan qayıdan 3 yaşlı uşaq nənəsinə deyir:

-Nənə, təzə oyun öyrənmişəm, «qaçan kubiklər oyunu», gəl oynayaq!

Nənə razı olur:

-Əlbəttə! Nejə oynayırlar, «qaçan kubiklər oyununu» öyrət, oynayaq!

— Bax, bu kubiklərdən birini götürüb qaçırsan…

— Nə vaxtacan qaçırsan, bala?

— Bax, orasını bilmirəm!..

***

— Ata, bu gün anam məni iki dəfə döyüb!
— Nəyə görə?
— Birinci dəfə anama gündəlik göstərdim, ordakı ikiləri, müəllimlərin yazdıqlarını görən kimi məni çırpdı.
— Bəs ikinci dəfə nəyə görə döydü?
— Gündəliyin əslində uşaq vaxtı onun özününkü olduğunu biləndə.

— Əhsən sənə Əhməd, zoologiyadan yaxşı qiymət almısan! Bəs bu necə oldu? Axı sən zoologiyanı yaxşı bilmirsən?
— Çox asanlıqla aldım yaxşı qiyməti. Dedim Dəvəquşunun üç ayağı var, müəllim də məni təriflədi.
— Burda tərifli nə var ki, sən səhv eləmisən axı, dəvəquşunun məgər üç ayağı var? Onun iki ayağı var axı…
— Bütün uşaqlar bir səslə dedilər ki, dəvəquşunun dörd ayağı var. Bircə mən dedim üç ayağı var. Ona görə də müəllim məni təriflədi.

***

Dovşan Canavara zəng edir:

-Alo Canavar, tez yanıma qaç, bizə on mandarin veriblər, hərəmizə səkkiz mandarin düşür. Gəl payıvı apar!

— O necə olur ki, on mandarindən hərəyə səkkizi düşür. Belə hesab olar?

— Bilmirəm, mən səkkizini yemişəm, özün gəl təzədən say!

Dovşan telefon dəstəyini asan kimi aradan çıxır.

***

-Əliş, get yat!

-Yuxum gəlmir…

-Yaxşı, uzan, gözlərini yum!

-Axı onda yatıram…

***

-Sən əlifbanı yaxşı bilirsən?

-Əlbəttə!

-Deyə bilərsən, A hərfindən sonra nə gəlir?

-O biri hərflər.

***

Çoxlu konfet yeyən Əli yenə konfet götürmək üçün əlini konfet qabına uzadır. Nənə bunu görür:
— Bəsdi, dişlərin xarab olar!
— Yemək istəmirəm, amma görürsən üstündə yazılıb «Ye məni».

***

Evə bikef qayıdan uşaq atasından soruşur:

-Ata bir adamı eləmədiyi bir şey üstündə cəzalandırarlar?

-Əlbəttə, yox!

-Bəs onda niyə qol vura bilmədiyimə görə mənə cəzalandırmaq istəyirlər?

***

Ata oğlanlarını yanına çağırıb deyir:

— Tez həkim çağırın, elə xəstələnmişəm, qolumu qaldıra bilmirəm!

Qardaşlar pıçıldaşdılar:

— Əsil vaxtdır pənjərəni sındırdığımızı deyək!

— Deyək!

***

— Sənə on konfet verirəm, yarısını qardaşına ver.

— Yaxşı!

— Verdin?

— Verdim!

— Neçəsini?

— Üçünü.

— Məgər sən 10-u 2-yə bölə bilmirsən?

— Bilirəm, amma o bölə bilmir.